Aide contextuelle

Obliczenia w programie Pal CPT

Program Pale CPT służy do analizy nośności i osiadania pojedynczego pala lub grupy pali z wykorzystaniem wyników sondowań statycznych.

Głównym celem jest określenie nośności podstawy i pobocznicy pala. Analizę można wykonywać z zastosowaniem następujących norm i podejść obliczeniowych.

• EN 1997-2
• NEN 6743
• LCPC (Bustamante)
• Schmertmann
• NBN EN1997-1 ANB

Dla wszystkich tych metod, głównymi parametrami wejściowymi są bezwymiarowe współczynniki dostosowujące, odpowiednio - wartość nośności i tarcia na pobocznicy. W różnych publikacjach spotyka się różne sposoby zapisu tych parametrów. W programie Pale CPT użyto następującego zapisu:

Współczynniki są obliczane automatycznie na podstawie rodzaju pala i otaczającego gruntu - można te parametry również definiować ręcznie (α_p można definiować w zakładce "Geometria", natomiast α_s jako parametr charakteryzujący grunt).

Przy analizie pali o przekroju prostokątnym, wprowadza się współczynnik kszałtu podstawy pala s w celu redukcji nośności podstawy. Podczas analizy pali z poszerzoną stopą, wprowadzany jest współczynnik wpływu poszerzenia podstawy pala β, służący do korekcji nośności poszerzonej stopy pala. Podczas obliczania nośności podstawy, program automatycznie uwzględnia wpływ zmiany poziomu terenu.

Program umożliwia obliczenie granicznej krzywej obciążeniowej (obciążenie-osiadanie) i osiadania pala dla danego obciążenia. Do analizy przyjmowane są obliczone wartości nośności podstawy i pobocznicy; analiza wykonywana jest wg normy NEN 6743. Przy obliczaniu osiadania pala można również uwzględnić negatywne tarcie  na pobocznicy.

Sposób analizy nośności pali zależy od metody obliczeniowej wybranej w zakładce "Pale CPT".