Redystrybucja parcia gruntu
Program umożliwia wybór spośród wielu schematów redystrybucji parcia.
Wybór schematu redystrybucji parcia
Stosowane na świecie zasady dotyczące sposobu redystrybucji parć bardzo się różnią. Z tego względu program zawiera zarówno klasyczne schematy redystrybucji, jak i inne według norm EAB, AASHTO.
Program opracowano w sposób całkowicie uniwersalny, tak aby użytkownik mógł zastosować dowolną, preferowaną przez siebie redystrybucję parcia.
Dla schematów 
, 
program wyznacza automatycznie lokalizację punktu parcia maksymalnego w nawiązaniu do lokalizacji kotew (rozpór). Wariant taki jest prostszy w definiowaniu i jest rekomendowany.
W przypadku schematów 
, 
, 
, 
konieczne jest zdefiniowanie współczynników (x1 do x6), które określają ostateczny kształt schematu redystrybucji parcia.
Użytkownik ma także możliwość wyboru zasięgu parcia po redystrybucji - do punktu zerowego (procedura standardowa) lub do dna wykopu (EAB).
Procedura wyznaczania parcia oddziałującego na konstrukcję jest następująca:
- w pierwszej kolejności wyznaczana jest lokalizacja punktu zerowego (wartość parcia biernego przed konstrukcją jest równa wartości parcia za ścianą - suma parć jest w tym punkcie równa zero)
- wyznaczane jest podstawowe parcie gruntu za ścianą (czynne, spoczynkowe, zwiększone czynne) do głębokości punktu zerowego. Istnieje możliwość uwzględnienia minimalnego parcia do wymiarowania.
- wyznaczane jest parcie po redystrybucji, o takiej samej powierzchni jak powierzchnia parcia podstawowego. Redystrybucji podlega wyłącznie parcie podstawowe (wyznaczane z profilu geologicznego). Parcia wynikające z oddziaływania wody oraz innych obciążeń nie podelgają redystrybucji.
- parcia pochodzące od obciążeń dodatkowych, wody czy obciążeń sejsmicznych dodawane są do wyznaczonego schematu parcia po redystrybucji (parcie całkowite)
Wszystkie rodzaje parć wykreślane są na pulpicie:
Graficzna prezentacja parć
Wizualizację graficzną parć można aktywować w ramce "Konfiguracja rysunku". Ustawienia kolorów oraz typów llinii można edytować w oknie dialogowym "Administrator stylów rysunku".
Literatura:
EAB - 2012 Ernst & Sohn A Wiley Company, 5.Auflage, Empfehlungen des Arbeitskreises "Baugruben".
AASHTO LRFD Bridge Design Specifications, Seventh Edition, 2014.