Rozpory
Ramka "Rozpory" zawiera tabelę z listą zdefiniowanych rozpór. Dodawanie rozpór wykonywane jest w oknie dialogowym "Nowe rozpory" ("Edytuj parametry rozpór"). Przy definiowaniu rozpór istnieje możliwość skorzystania z funkcji siatki.
Wprowadzone rozpory można również edytować na ekranie za pomocą obiektów aktywnych. W programie zastosowano następujące układy współrzędnych.
Końce rozpory są automatycznie dowiązywane do terenu, wybranej warstwy lub otworu (obudowa tunelu). Punkty te są następnie automatycznie lokalizowane na przecięciach linii rozpory wyznaczonych przez zdefiniowane punkty i wybrane linie. Rozporę można definiować w sposób bezpośredni, podając współrzędne obu punktów końcowych.
Rozpory są reprezentowane przez sprężysty element prętowy poddawany obciążeniom ściskającym, charakteryzujący się sztywnością normalną. Rozpory przenoszą tylko obciążenie ściskające. Jeżeli znajdą się w warunkach rozciągania, są usuwane z analizy.
Rozpora jest dowiązana do siatki elementów skończonych w swoich dwóch punktach końcowych. Jeżeli rozpora umieszczona jest w gruncie, to nie uwzględnia się żadnego oddziaływania między gruntem i rozporą wzdłuż jej długości.
Rozpory są definiowane za pomocą punktu początkowego i końcowego oraz sztywności. Program automatycznie łączy stopnie swobody rozpory z rzeczywistymi stopniami swobody predefiniowanej siatki elementów skończonych. Dlatego, rozporę można wprowadzać w dowolnym miejscu konstrukcji.
Sztywność rozpory definiowana jest za pomocą modułu sprężystości i pola powierzchni. Program umożliwia również wprowadzanie średnicy rozpory - w tym przypadku pole powierzchni określane jest automatycznie.
W kolejnych fazach obliczeń rozpór nie można edytować - można je albo usunąć, albo od nowa zdefiniować.
Definiowanie rozpory
Ramka “Rozpory”